کن فیکون

* قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ * تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِحِسابٍ *

قال الإمام الصادق ـ علیه السلام ـ : أمر الله إبلیس بالسجود لآدم، فقال: یا رب وعزتک إن أعفیتنی من السجود لآدم لأعبدنک عباده ما عبدک أحد قط مثلها، قال الله جل جلاله : إنی احب أن اطاع من حیث ارید ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند : خداوند متعال به ابلیس دستور داد بر آدم سجده کند. او گفت : پروردگارا! سوگند به عزتت که اگر مرا از سجده بر آدم معاف داری تو را چنان پرستشی کنم که هرگز کسی مانند آن تو را نپرستیده باشد. خداوند متعال ـ جل جلاله ـ در پاسخش فرمود : من دوست دارم آن گونه که اراده می کنم اطاعت شوم.          

... فرا ترین اراده ها، اراده ایست که در اراده نافذ حضرت رب العالمین تعالی شأنه نیست و فانی گردد و فروترین هِمَم، همتی است که اراده جناب جانان را فانی در اراده خویش میخواهد؛ براستی که صاحبان همتهای پست حضرت ذوالجلال را برای اراده خویش عبادت میکنند و صاحبان همتهای بلند او را بجهت آنکه سزاوار طاعت و عبادت یافته اند ... الهی بقدرتک علیّ تب علیّ ، و بحلمک عنی اعف عنی ، و بعلمک بی ارفق بی ...

محراب جمکران

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو

سپندوار ز کف داده ام عنان بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ

ز جام عشق لبی تر نکرد جان بی تو

چو آسمان مه آلوده ام ز تنگ دلی

پر است سینه ام ز اندوه گران بی تو

نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق

سر بهار ندارند بلبلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می بندم

اگر امان دهدم چشم خون فشان بی تو

چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان

نمی زند سخنم آتشی به جان بی تو

ز بی دلی و خموشی چون نقش تصویرم

نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تو

عقیق سرد به زیر زبان تشنه نهم

چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو

گزارش غم دل را مگر کنم چو "امین"

جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

ا

بلا و ابتلا

ابی بصیر از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل کرده که حضرت ـ علیه السلام ـ فرمودند : إِنَّ أَصْحابَ مُوسی ابتُلُوا بِنَهَرٍ وَهُوَ قَولُ اللَّهِ ـ عزّوجلّ ـ : « إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ » وَ إنَّ أَصْحابَ الْقائِمِ یُبْتَلُونَ بِمِثْلِ ذلِکَ ... اصحاب موسی ـ علیه السلام ـ به نهری مبتلا شدند [یعنی رود نیل] و آن معنای کلام خداوند عزّوجلّ است که فرمود : خداوند شما را به رودخانه مبتلا فرمود و اصحاب قائم ـ علیه السلام ـ نیز به مثل آن مبتلا میشوند. غیبت طوسی فصل هشتم حدیث491. فافهم و تدبر.

بدون شرح