آیه های تناور

کاروان اسیران در هم شکسته اما سربلند ، خانه های زنجیر را درمینوردد و با هر قدم ، ناقوس رسوایی آل یزید را در گوش تاریخ و تاریکی نشینان ، طنین انداز میکند ... تازیانه را توان آن نیست تا از پس صدای سربلند اسیرانی که آزادی در یوزة خاک راهشان میکند ، برآید :

جهانی رهائی در آوازشان بود

و در بند حتّی ،

قفس شرمگین از

شکوفائی شوق پروازشان بود

پیام آورانی که در قتلگاه ترنّم

سرودن  علیرغم زنجیر ، اعجازشان بود!