یا کاشف الکرب عن وجه الحسین

شمع شهداء

 

آنگاه که در هنگامه رستاخیز کار بر مردمان شدت می یابد رسولخدا ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ را به محضر مبارک ام الائمه حضرت فاطمه زهراء ـ سلام الله علیها ـ جهت حضور برای شفاعت امت می فرستند ، پس امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ به آن مخدره می فرماید : یا فاطمه ـ سلام الله علیها ـ ما عندک من اسباب الشفاعه و ما ادخرت لأجل هذا الیوم الذی فیه الفزع الاکبر؟ فتقول فاطمه ـ سلام الله علیها ـ  : کفانا لأجل هذا مقام الیدان المقطوعتان من بنی العباس ... یا فاطمه ـ سلام الله علیها ـ  از اسباب شفاعت نزد شما چیست و برای این هنگامه که ترس و اضطراب در آن شدت یافته چه ذخیره نموده اید؟ حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ در پاسخ می فرمایند : یا امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ دو دست قطع شدة فرزندم عباس برای این فزع اکبر ما را کفایت مینماید. به نقل از: معالی السبطین ج1 ، ص452.

ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس

ای نور دل حیدر شمع شهداء عباس

از درد و غم ایام من رو به تو آوردم

دست من مسکین گیراز بهرخدا عباس

دوازده بند محتشم کاشانی ـ بند یازدهم

خاموش محتشم که دل سنگ آب شد

بنیاد صبر و خانه طاقت خراب شد

خاموش محتشم که از این حرف سوزناک

مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد

خاموش محتشم که از این شعر خون چکان

در دیده اشک مستمعان خون ناب شد

خاموش محتشم که از این نظم گریه خیز

روی زمین به اشک جگرگون کباب شد

خاموش محتشم که فلک بس که خون گریست

دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد

خاموش محتشم که بسوز تو آفتاب

از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد

خاموش محتشم که ز ذکر غم حسین

جبریل را ز روی پیمبر حجاب شد

 

تا چرخ سفله بود خطائی چنین نکرد

بر هیچ آفریده جفائی چنین نکرد

نفس مطمئنه

آیه های سرخ ـ نفس مطمئنه

 

عَنْ دَارِمِ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ : قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ اقْرَؤُا سُورَهَ الْفَجْرِ فِی فَرَائِضِکُمْ وَ نَوَافِلِکُمْ فَإِنَّهَا سُورَهُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ وَ ارْغَبُوا فِیهَا رَحِمَکُمُ اللَّهُ تَعَالَی ، فَقَالَ : لَهُ أَبُو أُسَامَهَ وَ کَانَ حَاضِرَ الْمَجْلِسِ وَ کَیْفَ صَارَتْ هَذِهِ السُّورَهُ لِلْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ خَاصَّهً ، فَقَالَ : أَ لَاتَسْمَعُ إِلَی قَوْلِهِ تَعَالَی * یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ... * الْآیَهَ إِنَّمَا یَعْنِی الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ فَهُوَ ذُو النَّفْسِ الْمُطْمَئِنَّهِ الرَّاضِیَهِ الْمَرْضِیَّهِ وَ أَصْحَابُهُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ هُمُ الرَّاضُونَ عَنِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنْهُمْ وَ هَذِهِ السُّورَهُ فِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ وَ شِیعَتِهِ وَ شِیعَهِ آلِ مُحَمَّدٍ ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ خَاصَّهً مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَهَ وَالْفَجْرِ کَانَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ فِی دَرَجَتِهِ فِی الْجَنَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ... از حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده است که حضرت فرمودند : سورة مبارکة فجر را در نمازهای واجب و مستحب خویش بخوانید که آن سوره حضرت سید الشهداء ـ علیه السلام ـ است و به آن رغبت نشان دهید تا خداوند متعال بر شما رحمت خویش را بگستراند ... پس شخصی که در مجلس حاضر بود از امام ـ علیه السلام ـ سئوال نمود که : چگونه این سوره مختص حضرت سیدالشهداء ـ علیه السلام ـ شده است؟ ؛ امام ـ علیه السلام ـ در پاسخ فرمودند که : آیا به فرمایش خداوند متعال که میفرماید : *  یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ... * گوش نسپرده اید یقیناً یعنی حسین ابن علی ـ علیهما السلام ـ او دارای نفس مطمئنة راضیه و مرضیه است و اصحابش از آل محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در روز قیامت از خداوند متعال راضی اند و خداوند متعال نیز ازیشان راضی ست و این سوره مختص به سید الشهداء ـ علیه السلام ـ و شیعیان او و شیعیان آل محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ می باشد و هر آنکس که بر خواندن این سوره مداومت نماید در بهشت و در درجة آنحضرت با او همنشین خواهد بود بدرستی که خداوند متعال عزیز و حکیم است. بحارالانوار ج44 ، ص218 و 219.

 

ان فی الجنه نهرا من لبن

 ای رخت مظهر اسماء و صفات

همه شاهان ز تجلی تو مات

در دهان تو بود آب حیات

تشنه لب جان بسپاری به فرات

 

ان فی الجنه نهرا من لبن

لعلی و حسین و حسن

 

خون هویداست ز رخساره تو

قدسیان چاکر و غم خواره تو

نغمه خوانند ز گهواره تو

این چه لطفی شده درباره تو

 

ان فی الجنه نهرا من لبن

لعلی و حسین و حسن

 

مرحبا بر قد مردانه تو

حبذا همت فرزانه تو

دو جهان گشته عزا خانه تو

کربلا منزل کاشانه تو

 

ان فی الجنه نهرا من لبن

لعلی و حسین و حسن

دوازده بند محتشم کاشانی ـ بند دهم

 

کای مونس شکسته دلان حال ما ببین

ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین

اولاد خویش را که شفیعان محشرند

در ورطه عقوبت اهل جفا ببین

در خلد بر حجاب دو کون آستین فشان

واندر جهان مصیبت ما بر ملا ببین

نی نی ورا چو ابر خروشان به کربلا

طغیان سیل فتنه و موج بلا ببین

تن های کشتگان همه در خاک و خون نگر

سرهای سروران همه بر نیزه ها ببین

آن سر که بود بر سر دوش نبی مدام

یک نیزه اش ز دوش مخالف جدا ببین

آن تن که بود پرورشش در کنار تو

غلطان به خاک معرکه کربلا ببین

 

یا بضعه الرسول ز ابن زیاد داد

کو خاک اهل بیت رسالت به باد داد

حریم ملکوت

حریم ملکوت

 

قال ابوعبدالله ـ علیه السلام ـ : ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل أن یتخذ مکه حرما ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند : به راستی که خداوند متعال کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آنکه مکه را حرم قرار دهد. کامل الزیارات ، ص267 ؛ بحارالانوار، ج 98 ، ص110.

شرف تشرف

شرف تشرف

 

قال ابوعبدالله ـ علیه السلام ـ : لیس من ملک فی السموات و الأرض الا یسألون الله تبارک و تعالی أن یؤذن لهم فی زیاره الحسین ـ علیه السلام ـ ففوج ینزل و فوج یعرج ... امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود : هیچ فرشته ای در آسمانها و زمین نیست مگر خواستار آنست که خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت حضرت سید الشهداء ـ علیه السلام ـ مشرف شود ، چنین است که همواره فوجی از فرشتگان به کربلا فرود آیند و فوجی دیگر عروج کنند و از آنجا اوج گیرند. مستدرک الوسائل ، ج10، ص244 ؛ به نقل از کامل الزیارات ص114.

بالاتر از روسپیدی

بالاتر از رو سپیدی

 

قال ابوعبدالله ـ علیه السلام ـ : من بات عند قبر الحسین ـ علیه السلام ـ لیله عاشورا لقی الله یوم القیامه ملطخا بدمه ، کانما قتل معه فی عرصه کربلا ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمود : کسی که شب عاشورا را در کنار مرقد حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ سحر کند ، روز قیامت در حالی به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد ، مثل کسی که در میدان کربلا و در جوار سید الشهداء ـ علیه السلام ـ کشته شده باشد. وسائل الشیعه ، ج10 ، ص372.

اشک سرخ

حضرت آیت الله العظمی بهجت ـ قدس الله نفسه الزکیه ـ : گریة بر سید الشهداء ـ علیه السلام ـ افضل از خواندن نماز شب است زیرا این گریه از دل بر می آید و شاید خواندن نماز شب از روی عادت باشد.

 

باز باران

دوباره ماه محرم دوباره بوی حسین

دوباره نوشش می از سر سبوی حسین

دوباره ماه تاثر ، دوباره ماه عزا

دوباره سینه زدن در میان کوی حسین

دوباره شهر بپوشد به تن لباس سیاه

رواج هیئت و مسجد ز آبروی حسین

دوباره ذکر حسین بر لبان پیر و جوان

دوباره نغمه هل من رسد ز سوی حسین

 دوباره یاد شهیدان کربلا کردن

دوباره خوی گرفتن به خلق و خوی حسین

دوباره لطف خدائی برای شخص زهیر

و نیک عاقبتی بعد گفتگوی حسین

دوباره حر پشیمان به محضر مولا

عوض نمودن دنیا به تار موی حسین

دوباره قاسم و اکبر ، عمویشان عباس

فدای حق شده در جنگ با عدوی حسین

دوباره علقمه و قتلگاه شاه شهید

دوباره ناله زینب به جستجوی حسین

گرفتنش به بغل جسم بی سر مولا

دوباره بوسه زدن بر رگ گلوی حسین

دوباره شام غریبان ، به خیمه ها آتش

زنان دربدر و خواهر نکوی حسین

دوباره یاد اسارت برای آل الله

و یاد سنگ پرانی  به راس و روی حسین

دلم گرفته  خدایا ز ماتم مولا

نما تو قسمت من زائری به کوی حسین