دوازده بند محتشم کاشانی ـ بند پنجم

 

چون خون ز حلق تشنه او بر زمین رسید

جوش از زمین بذروه عرش برین رسید

نزدیک شد که خانه ایمان شود خراب

از بس شکستها که به ارکان دین رسید

نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند

طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید

باد آن غبار چون به مزار نبی رساند

گرد از مدینه بر فلک هفتمین رسید

یکباره جامه در خم گردون به نیل زد

چون این خبر به عیسی گردون نشین رسید

پر شد فلک ز غلغله چون نوبت خروش

از انبیا به حضرت روح الامین رسید

کرد این خیال وهم غلط کار، کان غبار

تا دامن جلال جهان آفرین رسید

 

هست از ملال گرچه بری ذات ذوالجلال

او در دلست و هیچ دلی نیست بی ملال

آیه های سرخ ـ سرها بریده ...

 

آیه های سرخ ـ سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

 

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ * وَ إِذَا الْمَوْءوُدَهُ سُئِلَتْ * بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ * قَالَ : نَزَلَتْ فِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیهماالسلام ـ ... از محمّد بن ابى عمیر، از برخى رجالش از حضرت ابى عبد اللّه ـ علیه السّلام ـ در ذیل فرموده خداوند عزّ و جل : * وَ إِذَا الْمَوْوءُدَةُ سُئِلَتْ * بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ * ، فرمودند : این آیه در شأن حسین بن على ـ علیهما السّلام ـ نازل شده. کامل الزیارات ، باب 18 ، حدیث3.

آیه های سرخ ـ ثار الله

 

آیه های سرخ ـ ثارالله

 

عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ـ علیه السلام ـ قَالَ : تَلَا هَذِهِ الآیَهَ * إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ * قَالَ : الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ـ علیهما السلام ـ مِنْهُمْ وَ لَمْ یُنْصَرْ بَعْدُ ؛ ثُمَّ قَالَ : وَ اللَّهِ لَقَدْ قُتِلَ قَتَلَهُ الْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ وَ لَمْ یُطْلَبْ بِدَمِهِ بَعْدُ ... ابى بصیر ، از حضرت ابى جعفر ـ علیه السّلام ـ نقل نموده که آن حضرت آیة * إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ * را تلاوت نموده سپس فرمودند : حضرت حسین بن على ـ علیهما السّلام از جمله این دسته بود و مورد کمک و نصرت قرار نگرفت پس از آن فرمود : به خدا سوگند کشندگان حسین بن على ـ علیهما السّلام ـ جملگى کشته شدند در حالى که کسى خون آن حضرت را از ایشان طلب نکرد. کامل الزیارات ، باب 18 ، حدیث2.

 

دوازده بند محتشم کاشانی ـ بند چهارم

 

بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند

اول صلا به سلسله انبیا زدند

نوبت به اولیا چو رسید آسمان طپید

زان ضربتی که بر سر شیر خدا زدند

آن در که جبرئیل امین بود خادمش

اهل ستم به پهلوی خیرالنسا زدند

پس آتشی ز اخگر الماس ریزهها

افروختند و در حسن مجتبی زدند

وانگه سرادقی که ملک محرمش نبود

کندند از مدینه و در کربلا زدند

وز تیشه ستیزه در آن دشت کوفیان

بس نخلها ز گلشن آل عبا زدند

پس ضربتی کزان جگر مصطفی درید

بر حلق تشنه خلف مرتضی زدند

اهل حرم دریده گریبان گشوده مو

فریاد بر در حرم کبریا زدند

 

روح الامین نهاده به زانو سر حجاب

تاریک شد ز دیدن آن چشم آفتاب

بهترین تقدیر

 

پیکرم چشم انتظار تیزی شمشیرها ست

در رکابت جان سپردن افتخار شیرها ست

بر زبان عشق بوده در شب قدر این سخن:

پیش چشم یار مردن بهترین تقدیرها ست

پیش از این تیر نگاهت برده جان را از تنم

پس چه باک از اینکه حالا قبله گاه تیرها ست

من سپر بودم برای لحظه ی معراج تو

این نماز آخر من در خور تکبیرها ست

پیکر خونین...تبسم...دامن تو...اشک من

چشم دنیا تا ابد مبهوت این تصویرها ست

 

 

روشنای خورشید

روشنای خورشید

قال سید الکونین ـ صلی الله علیه و آله ـ : حسینُ مِنّی و اَنَا مِنهُ ... رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند : حسین ـ علیه السلام ـ از من است و من از او هستم. بحار الانوار، ج 43 ، ص 271.

شهپر عشق

عقل میگفت : حسینا که تو در کرب و بلائی

عشق آهسته به من گفت : که نی در دل مائی

طائر عقل کجا بر سر کوی تو زند پر

که تو فانی زخودی گشتی و باقی به خدائی

راهبت قبله خود ساخت که ره یافت به جانان

جان فدای تو که هم قبله و هم قبله نمائی

عارفان هر چه بگشتند در آفاق و در انفس

خوشتر از تربت پاک تو ندیدند شفائی

گاه محراب نماز تو شود گودی مقتل

گاه بر منبر نی جامعه را راهنمائی

زیر خنجر ، سر نی ، تشت طلا ، مطبخ خولی

نشنیدیم جز از حق ز گلوی تو ندائی

سزد ای نیزه که بر کنگره عرش بنازی

که تو معراج سر خامس اصحاب کسائی

سر بلندست هرآن سر که بلندست سر نی

بر سر نی نبود منزل هر بی سر و پائی

تن ناپاک چه حاصل که بسر تاج جواهر

سر پر عشق و فضیلت چه زیان بر سر نائی

ماه را سیر منازل نبود هیچ شکستی

شمس را شب پره هرگز ندهد کسر ضیائی

جعفری ! شهپر عشق است که عالمگیر است

عشق دردیست که بالاتر از آن نیست دوائی

 

اثر طبع حضرت علامه مرحوم سید احمد جعفری قدس سره الشریف

آیه های سرخ ـ وعده ای پا برجا

 

 

آیه های سرخ ـ وعده ای پابرجا

 

حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْقُرَشِیُّ الرَّزَّازُ قَالَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ الْحَنَّاطِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَاسِمِ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ صَالِحِ بْنِ سَهْلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ * وَ قَضَیْنا إِلی بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُواً کَبِیراً * فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا * قَالَ قَتْلُ أَمِیرِ الْمُؤمِنِینَ ـ علیه السلام ـ وَ طَعْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیهما السلام ـ * وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیراً * قَتْلُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ـ علیهما السلام ـ * فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما * قَالَ إِذَا جَاءَ نَصْرُ الْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ * بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ * قَوْماً یَبْعَثُهُمْ اللَّهُ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ لَا یَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا أَحْرَقُوهُ   * وَ کانَ وَعْداً مَفْعُولًا * ... محمّد بن جعفر قرشى رزّاز مى‏گوید : محمّد بن حسین بن ابى الخطّاب ، از موسى بن سعدان حنّاط ، از عبد اللّه بن قاسم حضرمى ، از صالح بن سهل از ابى عبد اللّه ـ علیه السّلام ـ نقل نموده که آن حضرت در ذیل آیه شریفه * وَ قَضَیْنا إِلى بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ * فرمودند : مقصود از مرّتین یکى قتل و شهید نمودن امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ بوده و دیگرى طعن و زخم زبان‏هائى بود که به حسن بن على ـ علیهما السّلام ـ زده شد ؛ و مراد از * وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیراً * شهادت حسین بن على ـ علیهما السّلام ـ است و منظور از * فاذا جاء و عدا اولیهما * اینست که وقتى فرا رسید زمان خون خواهى حضرت امام حسین ـ علیه السّلام ـ و یارى کردن آن جناب و تفسیر* بَعَثْنا عَلَیْکُمْ عِباداً لَنا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّیارِ * اینست که خداوند متعال قبل از قیام قائم ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ گروهى را بر انگیزد که آنها احدى را بر آل محمّد ـ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ـ وانگذارند مگر آنکه او را آتش مى‏زنند و این وعده خدا حتما بوقوع مى‏پیوندد. کامل الزیارات ، باب 18، حدیث اول.

 

دوازده بند محتشم کاشانی ـ بند سوم

 

کاش آن زمان سرادق گردون نگون شدی

وین خرگه بلند ستون بیستون شدی

کاش آن زمان درآمدی از کوه تا به کوه

سیل سیه که روی زمین قیرگون شدی

کاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل بیت

یک شعله برق خرمن گردون دون شدی

کاش آن زمان که این حرکت کرد آسمان

سیمابوار گوی زمین بی سکون شدی

کاش آن زمان که پیکر او شد درون خاک

جان جهانیان همه از تن برون شدی

کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست

عالم تمام غرقه دریای خون شدی

گر انتقام آن نفتادی بروز حشر

با این عمل معامله دهر چون شدی

 

آل نبی چو دست تظلم برآورند

ارکان عرش را به تلاطم درآورند

قبله حسن

قبلة حُسن

 

قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَحَبَّ أنْ یَنْظُر الی اَحَبِ اَهَلِ الارضِ اِلی اَهْلِ اسماء فَلْیَنظُر اِلی الحُسین ـ علیه السلام ـ ... رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند : کسی که میخواهد که محبوب ترین فرد روی زمین نزد اهل آسمان را ببیند ، باید به حسین ـ علیه السلام ـ نگاه کند. بحار الانوار، ج 43 ، ص 297.