صدای پای سفیانی

  احادیث دلالت دارند بر اینکه بزرگ شدن و تعلیم و تربیت سفیانی و نیز کشتار او به شکلی غربی و از ناحیه ایشانست چنانچه در غیبت طوسی ص278 از بشر بن غالب به صورت مرسل وارد شده که :  « حدّثنا جعفر بن سعد الکاهلی، عن الأعمش، عن بشر بن غالب قال : یقبل السفیانی من بلاد الروم منتصراً فی عنقه صلیب وهو صاحب القوم ... بشر بن غالب [که از اصحاب امام حسین و امام زین العابدین علیهما السلام بوده] میگوید : سفیانی با دین مسیحیت از منطقه روم میآید، در گردنش صلیب بوده و بزرگ مردمان خودش خواهد بود.» این روایت دلالت دارد که وی ( سفیانی ) مسیحی است هرچندکه رگ و ریشه اش مسلمان است و تعبیر « یقبل السفیانی من بلاد الروم » بدان معناست که وی از بلاد غربی بسوی ناحیه شامات ( سوریه و اردن و فلسطین ) می آید و پس از آن حرکت خود را برای سلطه بر آن مناطق آغاز میکند. همچنین این روایت برسرسپردگی سیاسی او نسبت به غربیها و یهود دلالت دارد و ازین رو با حضرت ولی عصر ـ ارواحنا له الفداء ـ که دشمن روم یا همان غربیهاست و با قوم ترک و هم پیمانان ایشان که احتمال میرود قوم روس باشند میجنگد. عصر ظهور آیت اله علی کورانی ص86 .

جنه الرضا

پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ : سَتُدفَنُ بَضعَهٌ مِنّی بأرضِ خُراسانَ، لا یَزُورُها مُؤمِنٌ إلاّ أوجَبَ اللَّهُ لَهُ الجَنَّهَ ... زود باشد که پاره ای از تن من در خاک خراسان دفن شود، هیچ مؤمنی آن را زیارت نکند مگر آن که خداوند بهشت را بر او واجب گرداند. « حکمت نامه پیامبر اعظم صلَّی الله علیه و آله ، ج 4 ، ص 300 ».

جاری زیارت

قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : من زار الحسن فی بقیعه ثبت قدمه علی الصراط یوم تزل فیه الأقدام ... پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند : هر کس امام حسن ـ علیه السلام ـ را در بقیع زیارت کند، در روزی که قدمها بر روی پل صراط میلغزد، گام اواستوار خواهد. « بحارالانوار، ج 97 ، ص 141 ».

سیره خورشید

قال الامام الحسین ـ علیه السّلام ـ : سَئَلْتُ أَبِی عَنْ مَخْرَج رَسُولِ الِله ـ صلَی الله علیه و آله ـ فَقالَ : کانَ رَسُولَ الِله ـ صلَی الله علیه وآله ـ یَحْزَنُ لِسانَهُ إلاّ عَمّا یَعْنِیهِ قَدْ تَرَک نَفْسَهُ مِنْ ثَلاثٍ ، الْمِراءِ وَ الْإکثارِ ... امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرمودند : از پدرم، دربارة سیرة پیامبر ـ صلَی الله علیه و آله ـ پرسیدم، پاسخ دادند : رسول الله ، زبان خود را همیشه از گفتار بی معنی حفظ می کرد و خود رااز سه چیز دور میداشت : مراء، پرحرفی، سخن پوچ و بی معنی، و نیز سه مسئله را ترک می کرد: هیچکس را مذمت نمی کرد، از کسی عیبجویی نمی نمود و در پی جمع آوری لغزش های این و آن نبود. « مسند الامام الرضا، ج 2، ص 85 »

مقصود او

مقصود او فشاندن جان عاشقانه بود

با دشمنان محاربه کردن بهانه بود

هل من مغیث گفتن فرزند بوتراب

بالله که آزمایش اهل زمانه بود

درنصف روز همه ایثار یارکرد

هرگوهر نفیس کش اندر خزانه بود

حق خواست باب فیض گشاید به روی خلق

نای و نوای شور حسینی بهانه بود

گردید دشت کرب و بلا، ساحل نجات

هر چند بحر عشق ، یمی بیکرانه بود

شد یکه تاز رزم ، شهی کز علو قدر

واجب صفت به عرصه امکان یگانه بود

جز نای نینوای حسینی ، به روزگار

هر نغمة دگر که شنیدم فسانه بود

آیه های تناور

کاروان اسیران در هم شکسته اما سربلند ، خانه های زنجیر را درمینوردد و با هر قدم ، ناقوس رسوایی آل یزید را در گوش تاریخ و تاریکی نشینان ، طنین انداز میکند ... تازیانه را توان آن نیست تا از پس صدای سربلند اسیرانی که آزادی در یوزة خاک راهشان میکند ، برآید :

جهانی رهائی در آوازشان بود

و در بند حتّی ،

قفس شرمگین از

شکوفائی شوق پروازشان بود

پیام آورانی که در قتلگاه ترنّم

سرودن  علیرغم زنجیر ، اعجازشان بود!

جاده عشق ترا میخواند ...

                                                     

               

       تصویری از پیاده روی اربعین آیت اله العظمی میرزا جواد تبریزی (ره)

                                                      

          

   

هیهات منا الذله

یزید سانان!

خلق و خوی آزادگی که چون جان ، در جسم و ذات آسمانی حسین ـ علیه السلام ـ تعبیه شده ،  اذن سازش با دشمنان آزادگی را به او نمیدهد ... و پر طنین ترین فریادی که از تار جان حسین ـ علیه السلام ـ به گوش اهل هوش میرسد ، آزادگی است ... سلیمان کربلا تا صبح محشر دلهای عاشق را مسخّر بالای سرو مانند خود کرده و آزادگی ، نگینِ رنگینِ خون همیشه بیدار اوست! ... پس هیهات منا الذله هیهات ... .

اربعین

شراب نور ، زندانی به خُم بود

سپاه دیو ، مست اُشتلم بود

اگر نامت سلیمانی نمیکرد

شرف بی خاتم خون تو گُم بود

   ... و باز مغناطیس قلوب و رستخیز ارواح ...          

      ... اینک اربعین ...

         ... اینک کربلاء ...

... وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ ، لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَهِ وَ حَیْرَهِ الضَّلالَهِ ...