بالاتر از رو سپیدی
قال ابوعبدالله ـ علیه السلام ـ : من بات عند قبر الحسین ـ علیه السلام ـ لیله عاشورا لقی الله یوم القیامه ملطخا بدمه ، کانما قتل معه فی عرصه کربلا ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمود : کسی که شب عاشورا را در کنار مرقد حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ سحر کند ، روز قیامت در حالی به پیشگاه خدا خواهد شتافت که به خونش آغشته باشد ، مثل کسی که در میدان کربلا و در جوار سید الشهداء ـ علیه السلام ـ کشته شده باشد. وسائل الشیعه ، ج10 ، ص372.
حضرت آیت الله العظمی بهجت ـ قدس الله نفسه الزکیه ـ : گریة بر سید الشهداء ـ علیه السلام ـ افضل از خواندن نماز شب است زیرا این گریه از دل بر می آید و شاید خواندن نماز شب از روی عادت باشد.
دوباره ماه محرم دوباره بوی حسین
دوباره نوشش می از سر سبوی حسین
دوباره ماه تاثر ، دوباره ماه عزا
دوباره سینه زدن در میان کوی حسین
دوباره شهر بپوشد به تن لباس سیاه
رواج هیئت و مسجد ز آبروی حسین
دوباره ذکر حسین بر لبان پیر و جوان
دوباره نغمه هل من رسد ز سوی حسین
دوباره یاد شهیدان کربلا کردن
دوباره خوی گرفتن به خلق و خوی حسین
دوباره لطف خدائی برای شخص زهیر
و نیک عاقبتی بعد گفتگوی حسین
دوباره حر پشیمان به محضر مولا
عوض نمودن دنیا به تار موی حسین
دوباره قاسم و اکبر ، عمویشان عباس
فدای حق شده در جنگ با عدوی حسین
دوباره علقمه و قتلگاه شاه شهید
دوباره ناله زینب به جستجوی حسین
گرفتنش به بغل جسم بی سر مولا
دوباره بوسه زدن بر رگ گلوی حسین
دوباره شام غریبان ، به خیمه ها آتش
زنان دربدر و خواهر نکوی حسین
دوباره یاد اسارت برای آل الله
و یاد سنگ پرانی به راس و روی حسین
دلم گرفته خدایا ز ماتم مولا
نما تو قسمت من زائری به کوی حسین
سکوی معراج
قال الصادق ـ علیه السلام ـ : من اتی قبر الحسین ـ علیه السلام ـ عارفا بحقه کتبه الله عز و جل فی اعلی علیین ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمود : هر کس که به زیارت بارگاه حضرت ابی عبدالله حسین ـ علیه السلام ـ نایل شود و به حق آن حضرت معرفت داشته باشد ، خدای متعال او را در بلندترین درجه عالی مقامان ثبت می کند. من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص5.
نشان عشق
قال الصادق ـ علیه السلام ـ : من لم یأت قبر الحسین ـ علیه السلام ـ و هو یزعم انه لنا شیعه حتی یموت فلیس هو لنا شیعه ، و ان کان من اهل الجنه فهو من ضیفان اهل الجنه ... حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ فرمود : کسی که به زیارت بارگاه قدس حضرت ابا عبدالله حسین ـ علیه السلام ـ نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد ، او شیعه ما نیست ، و هرچند از اهل بهشت باشد ، لیک از جمله میهمانان اهل بهشت خواهد بود.کامل الزیارات ، ص 193؛ بحار الانوار، ج 98 ، ص4.
حدیث عشق و محبت
عن ابی عبد الله ـ علیه السلام ـ قال : من اراد الله به الخیر قذف فی قلبه حب الحسین ـ علیه السلام ـ و زیارته ، و من اراد الله به السوء قذف فی قلبه بغض الحسین ـ علیه السلام ـ و بغض زیارته ... از حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده است که فرمود : هر کس که خدا خیر خواه او باشد ، محبت حسین ـ علیه السلام ـ و زیارتش را در دل او می اندازد و هر کس که خدا بدخواه او باشد ، کینه و خشم حسین ـ علیه السلام ـ و خشم زیارتش را در دل او می اندازد. وسائل الشیعه، ج 10 ، ص 388 ، بحار الانوار، ج 98ص 76.
آیه های سرخ ـ جوشش خون خدا
عَنْ صَالِحِ بْنِ سَهْلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى * وَ قَضَیْنا إِلى بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ * قَالَ : قَتْلُ عَلِیٍّ ـ علیه السلام ـ وَ طَعْنُ الْحَسَنِ ـ علیه السلام ـ * وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیراً * قَالَ : قَتْلُ الْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ ... از صالح بن سهل ، از حضرت ابى عبد اللّه حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السّلام ـ در ذیل فرموده حق تبارک و تعالى : * وَ قَضَیْنا إِلى بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ * نقل شده است که آن جناب فرمودند : مقصود از * مرتین * یکى کشتن حضرت امیر مؤمنان على ـ علیه السّلام ـ بوده و دیگرى زخم زبان زدن به حضرت امام حسن ـ علیه السّلام ـ مىباشد ، و مراد از * وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیراً * کشتن حضرت امام حسین ـ علیه السّلام ـ مىباشد. کامل الزیارات ، باب18 ، حدیث7.
رستاخیز حسینی
وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْقُرَشِیُّ الرَّزَّازُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْجَبَّارِ النَّهَاوَنْدِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ وَ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ وَ أَبِی سَلَمَةَ السَّرَّاجِ وَ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ کُلُّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ یَقُولُ : إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ـ علیهما السلام ـ لَمَّا مَضَى بَکَتْ عَلَیْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ وَ مَنْ یَنْقَلِبُ عَلَیْهِنَّ وَ الْجَنَّهُ وَ النَّارُ وَ مَا خَلَقَ رَبُّنَا وَ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى ... محمّد بن جعفر قرشى رزّاز از محمّد بن حسین بن ابى الخطّاب از حسن بن علىّ بن ابى عثمان از عبد الجبّار نهاوندى از ابى سعید، از حسین بن ثویر بن أبى فاخته و یونس بن ظبیان و ابى سلمه سرّاج و مفضّل بن عمر جملگى گفتند : شنیدیم حضرت ابو عبد اللّه ـ علیه السّلام ـ مىفرمودند : هنگامى که حضرت حسین بن على ـ علیهما السّلام ـ به شهادت رسیدند آسمانهاى هفتگانه و طبقات هفتگانه زمین و آنچه در آنها و بین آنها بود و تمام موجودات و جنبندهگان بر روى آنها و بهشت و دوزخ و بالأخره کلیّه اشیائى که پروردگار ما آنها را آفریده و موجودات مرئى و نامرئى کلّا بر آن حضرت گریستند. کامل الزیارات ، باب 26 ، حدیث3.
ای در غم تو ارض و سما خون گریسته
ماهی در آب و وحش به هامون گریسته
وی روز و شب به یاد لبت چشم روزگار
نیل و فرات و دجله و جیحون گریسته
از تابش سرت به سنان چشم آفتاب
اشک شفق به دامن گردون گریسته
در آسمان ز دود خیام عفاف تو
چشم مسیح اشک جگرگون گریسته
با درد اشتیاق تو در وادی جنون
لیلی بهانه کرده و مجنون گریسته
تنها نه چشم دوست به حال تو اشک بار
خنجر به دست قاتل تو خون گریسته
آدم پی عزای تو از روضة بهشت
خرگاه درد و غم زده بیرون گریسته
آیه های سرخ ـ یا لثارات الحسین
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ رَجُلٍ قَالَ : سَأَلْتُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى * وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً * قَالَ : ذَلِکَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ یَخْرُجُ فَیَقْتُلُ بِدَمِ الْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ فَلَوْ قَتَلَ أَهْلَ الْأَرْضِ لَمْ یَکُنْ مُسْرِفاً وَ قَوْلُهُ * فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ * لَمْ یَکُنْ لِیَصْنَعَ شَیْئاً یَکُونُ سَرَفاً ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ـ علیه السلام ـ : یَقْتُلُ وَ اللَّهِ ذَرَارِیَّ قَتَلَهِ الْحُسَیْنِ ـ علیه السلام ـ بِفَعَالِ آبَائِهَا ... از محمّد بن سنان، از شخصى نقل نموده که وى گفت : از حضرت ابى عبد اللّه ـ علیه السّلام ـ از تفسیر آیه شریفه : * وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً * ، سئوال نمودم ، حضرت فرمودند : مقصود از « ولى » قائم آل محمّد ـ صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ـ بوده که خروج نموده پس به خون خواهى حضرت سیّد الشهداء ـ علیه السّلام ـ شروع به کشتن مینماید بطورى که اگر اهل زمین را بکشد اسراف نکرده است ؛ و در ذیل این فقره از آیه * فلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ * میفرماید : حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ اقدام به چیزى که اسراف محسوب شود نمیکنند ؛ سپس امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند : به خدا قسم حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ اعقاب کشندگان سیّد الشّهداء ـ علیه السّلام ـ را بواسطه عمل آباء و اجدادشان خواهد کشت. کامل الزیارات ، باب 18 ، حدیث5.
این کشته فتاده به هامون حسین تست
وین صید دست و پا زده در خون حسین تست
این نخل تر کز آتش جان سوز تشنگی
دود از زمین رسانده به گردون حسین تست
این ماهی فتاده به دریای خون که هست
زخم از ستاره بر تنش افزون حسین تست
این غرقه محیط شهادت که روی دشت
از موج خون او شده گلگون حسین تست
این خشک لب فتاده دور از لب فرات
کز خون او زمین شده جیحون حسین تست
این شاه کم سپاه که با خیل اشک و آه
خرگاه زین جهان زده بیرون حسین تست
این قالب طپان که چنین مانده بر زمین
شاه شهید ناشده مدفون حسین تست
چون روی در بقیع به زهرا خطاب کرد
وحش زمین و مرغ هوا را کباب کرد
